دو پرنده یک پرواز
هرگز نمی میرد آنکه دلش زنده شد به عشق...ثبت است در جریده ی عالم دوام مادو پرنده یک پرواز
هرگز نمی میرد آنکه دلش زنده شد به عشق...ثبت است در جریده ی عالم دوام ماروز مقدس
...یک دم از خیال من نمی روی ای غزال من...دِ گر چه پرسی از حال من...تا هستم من اسیر کویِ تو ام...به آرزوی تو ام اگر تو را جویم...حدیث دل گویم بگو کجایی ؟...به دست تو دادم دل پریشانم....دِ گر چه خواهی ؟...فتاده ام از پای...بگو که از جانم...دِ گر چه خواهی....
درود فراوان به شما دوستان گرامی و خوب همراه کلبه ی ما...
اول از هر چیزی امیدوارم که حال همتون خوب باشه و زندگی آروم و راحتی رو داشته باشین...بعد هم اساسی هم از عشقم و هم از شما دوستان گرامی معذرت می خوام که مدت نسبتا طولانی نبودم و نتونستم بنویسم....اونم تقصیر من نبود بد جوری غرق امتحانات نهایی شده بودم....امیدوارم که هم عشقم و هم شما بخشیده باشین منو ولی قول می دم که از این به بعد زود به زود آپ کنم و جبران کنم...
حدود یه ۴ روزی میشه که بیکار بودم خونه می خواستم آپ کنم....ولی یه حسم بهم می گفت که آپ کن و یه حسم که بر اون اولی غالب بود می گفت نه ؟آپ نکن همین چند روز آینده بهانه ی مقدسی(!) گیرت می یاد اون وقت آپ کن...
آره حس دومم درست می گفت امروز اون روز مقدس بود...اول پس رو هم با شعرش شروع کردم امروز کلی دنیا بود واسه من آخه بعد از مدتی طولانی رفتم و ماه خودم رو دیدم....این روز مقدسم بود ازتون معذرت می خوام ولی بیش از این نمی تونم برم تو جزئیات(خودتون درکم کنین)...به هر حال روز مقدسم امروز بود یه روز پر از خاظره درسته که اندکی بیش نبود ولی عمری بود واسه من واسه عشقم...هم عشقم روحیه گرفت و هم من...این مقدس نیست ؟...
نمی دونم شاید خیلی از حرفا دیگه خیلی کلیشه ای شده باشه چون ماشاالله این قدر وب لاگ های در این مورد زیاد شده که خودتون بهتر می دونین ولی این به نظر من خیلی خوبه اگر هم تکراری باشن ولی جای تقدیر داره...می دونین این حرفا هیچ وقت واسه من تکراری نمی شن هیچ کدوم...در بین ما جفت کبوتر عاشق همه چیز در هر لحظه در کنار هم تازگی و شادابی داره کهنه گی در زندگی ما جایی نداره...همه چیز نویه...نمی دونم چه جوری حالی که امروز دارم رو براتون وصف کنم چون نمی تونم وصف کنم...چون کلمات این اجازه رو بهم نمی دن...چون از ادراک کلمات خارج ِ (!)...چون دستام این قدرت رو ندارن که حالم رو بنویسن...فقط می تونم یه چیز رو بگم...
...نازنینم...بهترینم...هستی من...عشق من...تا لحظه ای که نفسی می کشم...تا لحظه ای که قلبی در سینه واسه تو می تپه...عاشقت می مانم و خواهم ماند...و می پرستمت همان جور که خدا رو می پرستم...چون تو هم خدای منی...
یه چیز بود که تو این مدت که نوشتم می خواستم بهتون بگم ولی هی یادم می رفت...امیدوارم که این کلبه ی کوچیک ما نشه دفتر خاطرات ما ۲تا....بلکه جایی باشه که همه(بهترین ها) بتونن از اون استفاده کنن...امیدوارم که این طور باشه....
سبز و شاد باشین
فعلا...
راستی امیدوارم که از شعر و عکس هم خوشتون بیاد...شعر از عشقم هست...چون امروز روز ما بود...دیگه اولویت رو دادم به خودش و شعر خودش....البته قسمت از شعر در مورد ما ۲تا صدق نمی کنه....
کبوتری به دنبال پرواز
...دفتر خاطراتمو وا می کنم به یاد تو...
...در می یارم از آلبومم عکس های یادگاری تو...
...عکس هاتو هی بوس می بوسم و زل می زنم به دفترم...
...عشق تو مونده در دلم فکر تو هم مونده در سرم...
...من هنوزم (هنوز چیه همیشه) دوستت دارم...
...زنجیر قفل یاد تو از دل من وا نمی شه...
...طفلکی قلب عاشقمم فکرته هر جا همیشه...
...بعد تو روزگار من خیلی به سختی می گذره...
...فکر نکن عاشقت یه روز عشق تو از یاد می بره...
...من همیشه دوستت دارم...
...کاش خونه قلبمو باز بیای چراغونی کنی...
کاش تو حصار زندیگت باز منو زندونی کنی...
...کاشکی بیای مثل قدیم دست تو دستام بذاری...
...قول بدی این بار که بیای باز نری تناهم نذاری...
...من همیشه دوستت دارم...
و فقط تو
حیف که نمی شه
سلام و درود بر تمام دوستای گلم که این کلبه رو تنها نمی ذارن امیدوارم که حالتون خوب باشه
راستشو بخوای تو این مدتی که شروع کردن به نوشتن خوب نتونستم کلبه ی کوچیکی که واسه عشقم ساختم رو به قول معروف رونق بدم تنها عاملشم گرفتاری خودم بوده امیدوارم که اول از همه خودش ببخشم و بعد هم شما قول میدم که بعد از امتحاناتم اینجا رو بکنم یه کلبه ی اساسی...راستشو بخواین اگه همون روز جمعه که می خواستم آپ کنم می نوشتم خیلی بد می نوشتم و شاید از غم و اعتراض از این دنیا ولی وقتی که بازم عشقم بزرگی شو به رخم کشید و نشون داد که هنوز هست و باهام هست دیگه منصرف شدم و گفتم تا آروم شم بعد می نویسم...حالم خراب بود و پر از سوال های بی جواب!!! ولی به همش جواب داد تنها با یه ندا از ته قلبش...از همون روز هم میشه گفت یه جوری به خدا نزدیتر شدم و خدا رو اون طوری که هست رو کم کم دارم حس می کنم و امیدوارم روزی به خدا برسم
دارم زیادی حرف می زنم شاید منظورم رو از این عکس و شعری که از امید گذاشتم بیشتر متوجه شین اون بیشتر بهتون کمک می کنه...خیلی عکس داشتم نمی دونستم کدومشون رو بذارم ولی این از همه مناسب تر بود واسه این پست امیدوارم که هم عشقم و هم شما خوشتون بیاد...همون طور که از قبل هم قول داده بودم شعر های امید رو با ترانش می ذارم واسه دانلود من این شعر امید رو خیلی دوست دارم و شاید این بود که عشقم رو بهم برگردوند...البته دلم نیومد که با کیفیت پایین بذارمش واسه دانلود واسه این با کیفین عالی گذاشتم واسه دانلود درسته که شاید کمی طول بکشه ولی می ارزه می تونین امتحان کنین ؟؟؟...در ضمن کمی از این شعر و ترانه در مورد ما ۲تا صدق نمی کنه چون؟؟؟ خودتون دیگه بهتر می دونین ....این شعر اولین شعری بود که من واسش نوشتم و گفتم البته جایی واسش نوشتم که خیلی مقدس و یه روز مقدس بهش دادمش این شعر منو نجات داد...نجات...نجات...نجات....
خدایا بابت همه چیز ازن ممنونم امیدوارم که بنده ی خوبی بشم
تنها عشق من همیشه در قلب منی و خواهی ماند در قلبم و هرگز از یادت نمی برم و تنهات نمی ذارم
هستی من ، عمر من ، وجود من ، زندگی من ، امید من ، و عشق من...من دوســــــــــــــــتت دارم...تنها من برای همیشه...
سربلند و یروز باشین در کنار عشق...
فعلا
کبوتری به دنبال پرواز
...حیف که نمی شه از تو گفت از تو نوشت...
...و الا می نوشتمت با مژه ور می داشتمت...
...روی چشام می ذاشتمت کنار قرآن مجید...
...می بردمت روی آیینه شمعدون جهاز مادرم...
...تو تاقچه ی صندوق خونه می ذاشتمت...
...حیف که نمی شه از تو گفت از تو نوشت...
...و الا می نوشتمت ندیده دوست می داشتمت...
...به جای برکت خدا می بردمت می بردمت...
...تو سفره نقش قلم کار حریر اصفهون از دل و جون می ذاشتمت...
...حیف که نمی شه از تو گفت از تو نوشت...
...و الا می نوشتمت می بردمت می ذاشتمت لای براروی بهار...
...تو آب دریای شمال می شستمت می کشتمت...
...به جرم بد خاطر خواهی توی دلم می کشتمت...
...به خط خوش تو روزگار به رسم یاد و یادگار...
...تو قصه هام می ذاشتمت...
(دانلود آهنگ حیف که نمی شه)
و فقط تو
سوگند
درود بر تمام دوستانی که تا الان پیدا کردم و کسانی که به من سر می زنن
اصلا قصد نوشتن ندارم همون طور که همون اول هم گفتم فقط شعر می نویسم ولی می خواستم امروز از دست این روزگار شکایت کنم و اینجا بنویسم ولی گفتم نه دوست ندارم این کلبه ی حقیر من تبدیل به غم و غصه شه..آره درسته من تا وقتی که عشقم رو دارم نباید غم داشته باشم در هر شرایطی باید من افتخار کنم که خدا چنین شانسی بهم داده پس لزومی واسه غم خوردن نمی بینم...خیلی فکر کردم که امروز چه چیزی بنویسم یعنی کدوم شعر عقشم رو....می خواستم از امید صدایی که خیلی وقته با منه و شعرهاش هم مثل خودش گل هستن بنویسم ولی گفتم نه این بار هم از خودش می نویسم از این به بعد شعرهای خودم هم می نویسم سعی می کنم که از امید باشه سعی می کنم با هر شعریش آهنگ اون شعر رو هم بذارم واسه دانلود
زیادی دارم حرف می زنم وقتی همون روز اول این شعری که عشقم واسم نوشته بود خوندم یه جوری شدم....(بماند)
به هر حال امیدوارم که خوشتون بیاد
سربلند و شاد باشید در پناه عشق
فعلا...
کبوتری به دنبال پرواز
...به عشق پاک تو سوگند می خورم آری...
که بی تو می گذرد لحظه ها به دشواری....
چقدر خسته و بی روح و زود می گذرد........
به پیش چشم من این روزهای تکراری........
ببین چگونه زمینگیر گشته ام بی تو.............
ز بس که می وزد از هر طرف گرفتاری..........
بیا مرا به نسیم تبسمی در یاب......................
تویی که از گل و عطرها و بهار سرشاری ........
تمام باغ دلم پر شکوفه خواهد شد....................
اگر که سبز نگاهت کند مرا یاری.........................
تو شاه بیت غزل های ناب من هستی..................
به واژه واژه شعرم شکوفه می باری.....................
و فقط تو