درود بر تمام دوستانی که تا الان پیدا کردم و کسانی که به من سر می زنن
اصلا قصد نوشتن ندارم همون طور که همون اول هم گفتم فقط شعر می نویسم ولی می خواستم امروز از دست این روزگار شکایت کنم و اینجا بنویسم ولی گفتم نه دوست ندارم این کلبه ی حقیر من تبدیل به غم و غصه شه..آره درسته من تا وقتی که عشقم رو دارم نباید غم داشته باشم در هر شرایطی باید من افتخار کنم که خدا چنین شانسی بهم داده پس لزومی واسه غم خوردن نمی بینم...خیلی فکر کردم که امروز چه چیزی بنویسم یعنی کدوم شعر عقشم رو....می خواستم از امید صدایی که خیلی وقته با منه و شعرهاش هم مثل خودش گل هستن بنویسم ولی گفتم نه این بار هم از خودش می نویسم از این به بعد شعرهای خودم هم می نویسم سعی می کنم که از امید باشه سعی می کنم با هر شعریش آهنگ اون شعر رو هم بذارم واسه دانلود
زیادی دارم حرف می زنم وقتی همون روز اول این شعری که عشقم واسم نوشته بود خوندم یه جوری شدم....(بماند)
به هر حال امیدوارم که خوشتون بیاد
سربلند و شاد باشید در پناه عشق
فعلا...
کبوتری به دنبال پرواز
...به عشق پاک تو سوگند می خورم آری...
که بی تو می گذرد لحظه ها به دشواری....
چقدر خسته و بی روح و زود می گذرد........
به پیش چشم من این روزهای تکراری........
ببین چگونه زمینگیر گشته ام بی تو.............
ز بس که می وزد از هر طرف گرفتاری..........
بیا مرا به نسیم تبسمی در یاب......................
تویی که از گل و عطرها و بهار سرشاری ........
تمام باغ دلم پر شکوفه خواهد شد....................
اگر که سبز نگاهت کند مرا یاری.........................
تو شاه بیت غزل های ناب من هستی..................
به واژه واژه شعرم شکوفه می باری.....................
و فقط تو