سلام و درود به تمام دوستان گل خودمون :
امیدوارم که حال همتون خوب باشه و دنیا بر وفق مراد شما بچرخه....
فکر کنم کسانی که با من یه خورده آشنا شده باشن خوب می دونن هر موقع که من آپ می کنم یه بهونه ای دارم یا اینکه اتفاقی می یفته که آپ می کنم پس دوست دارم این بار هم بخونین متوجه می شین....
۱۸ سال پیش...آره درست ۱۸ سال پیش بود که خدا بزرگی خودشو نشون داد و منت گذاشت و یه فرشته رو به زمین خودش فرستاد تا کمک یار من شه !...آره نمی دونین اون روز دنیا چه غوغایی بود...من هم نبودم ولی از وصفش حیرون موندم...این غنچه ی تازه به دنیا اومده که مثل گل رز قشنگ بود و هست و خواهد بود و روحش مثل فرشته ها پاک و مقدس بود ۱۸ سال از عمرش گذشته...از عمری که با عشق بزرگ شد و با عشق پربار شد....۱۸ سال از عمر اون غنچه ی فشته ی عاشق می گذره ولی اون غنچه حالا شده یه گل پر و عاشق ولی این هیچ وقت پشمرده نمی شه چون تو وجودش یه حس مقدس پرورش یافته اونم عشق عشق و عشق است...این غنچه که من از ۳سال پیش پیداش کردم و بهش تکیه کردم و اون شد ستون زندگی من رو اسمشو از روز ۷ دی ما ۱۳۸۴ گذاشتم فرشته....آره درست همون اسمی که خدا واسه اون آورده بودش تو زمین که دست منو بگیره...ولی کم کم فهمیدم که این فرشته تنها اسمش فرشته نیست بلکه خودش هم فرشته است...اون دست منو گرفت دستی که کوتاه شده بود و البته خسته....ولی اون ۳ساله پیش دستمو گرفت از تو گودیه زندگی کشیدم بیرون تا اینکه خودش رو بهم نشون بده...آره نشون داد که می تونه بشه ستون زندگیم...کلی سختی و پستی و بلندی هایی تو این ۳سال با هم کشیدیم ولی می دونین درست که هر چی سختی بود کشیدیم....ولی نا شکر نیستیم و همیشه خدا رو شکر می کنیم می دونین چرا ؟...چون درست این همه مشکل رو پشت سر گذاشتیم ولی....ما با همیم و این برامون کافیه ما باهمیم...وقتی با همیم یعنی دنیا رو داریم...و داریم...وقتی با همیم می تونیم جلوی هر مشکلی قد علم کنیم و مبارزه کنیم تا اون رو به ستوه بیاریم اینو از همیدیگه یاد گرفتیم واین قانون زندگیه ما ۲تاست...با هم بودی در کنار خدای خود..
آره امروز روز تولد عشق و هستی و زندگی و امید و تمام وجود منه ...
به نظر شما من چی کار کنم ؟...فکر کنم کارهایی رو که باید می کردم کردم ولی تنها شنیدن صدای همدیگه بود که نمی شه چون....(بی خیالش)....
می دونین فقط باید چی کار کنم که نکردم ؟....باید خدا رو از این بیشتر بپرستم که چنین فرشته ای رو به من داد که بشه خدای من و همون طوری بپرستمش که خدا رو می پرستم....همیشه شاکرم....
نازنینم....هستی من...زندگی من....عشق من...لازم ها رو خودت می دونی انجوم دادم....ولی باز هم میگم....:
...تولـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدت مبارکـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــمون...
ما ادامه داریم تا ابد ولی با هم ادامه داریم و می بالیم به بال های هم...
راستی در مورد آهنگ و عکس : می خواستم از جاودان صدای عشق(امید) کسی که همیار و هم صدای ما ۲تا بود آهنگی بذارم ولی گذاشتم واسه روزهای بعد ....حالا بماند...ولی یه آهنگ که کلی دنبالش گشتم رو گذاشتم....آهنگ نگاه می کنم گوگوش که هیچ وقت آلبوم نشد ول تو فیلم در امتداد شب خوندش...زنده است با گیتار می خونه...حتما دانلودش کنین ضرر نمی کنین قول بهتون می دم...درسته که خیلی کمه ولی ارزششو داره در ضمن فکر کنم عشقم هم راضی باشه از این آهنگ...چون من خیلی از این آهنگ خوشم می یاد...و در مورد عکس فکر کنم خود عکس همه چیز رو توضیح بده....
تا درودی دیگر بدرود...٪
خدایا شکرت...
کبوتری به دنبال پرواز
...نگاه می کنم...نمی بینم...چشم مرا هوای تو پر کرده...
...گوش می کنم...نمی شنوم...گوش مرا صدای تو پر کرده...
...ای چشم من بدون تو نابینا...
...ای گوش من بدون تو ناشنوا...
...با من بمان همیشه بمان...
...با من بمان همیشه بمان...
...با من...
و فقط تو